Witam,

ostatnio koleżanki namówiły mnie na picie wódki. Początkowo opierałam się, ale w końcu dałam się namówić ulegając presji i bojąc się ośmieszenia. Ostatecznie dobrze się bawiłam na tym spotkaniu. Było wesoło, wyluzowałam się. Spałam u koleżanki, bo miała wolną chatę, więc moi rodzice nie zorientowali się, że piłam alkohol. Mam wielką ochotę powtórzyć takie spotkanie i znowu wyluzować się i dobrze bawić. Rodzice cały czas mówili mi, że picie alkoholu jest złe, a ja tak dobrze się czułam. Myślę, że byłaby niezła awantura i szlaban, gdyby się o tym dowiedzieli. Teraz nie wiem, co zrobić, bo z jednej strony chce się dobrze bawić, a z drugiej mam wyrzuty sumienia wobec rodziców i samej siebie, gdy o tym myślę. Jest na to jakiś sposób by nie mieć wyrzutów? Bo mi przychodzi jeden – by zapić to :).

Anka

Zdaniem eksperta:

Droga Aniu,

poczucie winy nie jest przyjemnym uczuciem, ale dzięki niemu dowiadujesz się,  że masz kłopot. Posiadasz w sobie dużo mądrości i dojrzałości skoro otwarcie o tym mówisz. Intuicja bardzo dobrze prowadzi Cię  w kierunku obaw, czy przepijanie alkoholem to dobry pomysł, aby  czuć się swobodnie albo ukrywać  prawdę przed rodzicami.

Teraz czeka Cię  uporządkowanie spraw:

– po pierwsze,  zbierz  informacje dotyczące konsekwencji picia alkoholu, w Internecie możesz przeczytać między innymi:;

* następują niekorzystne zmiany w mózgu (im wcześniejszy wiek inicjacji alkoholowej, tym mniej rozwinięta część mózgu odpowiedzialna za uczenie się i zapamiętywanie). Dlatego pod żadnym pozorem osoby niepełnoletnie nie powinny pić napojów alkoholowych;

*  dziewczyny, które zaczynają pić przed 20. rokiem życia uzależniają się 4-krotnie  szybciej  niż chłopcy i osoby po  20. roku życia,

* osoby, które zaczynają  pić alkohol,  narażone  są na ryzyko depresji, zaburzeń zachowania i wchodzenia w inne ryzykowne zachowania: narkotyki, papierosy, seks, pornografia,

* zabraniają tego przepisy prawne,odpowiedzialność za złamanie tego zakazu ponoszą dorośli, którzy  podali dziecku alkohol.  Ustawa mówi: „Kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch” 

– po drugie, porozmawiaj z rodzicami, przyznaj się , wtedy poczujesz ulgę, powiedz rodzicom,  w jaki sposób chciałabyś, aby Ci pomogli w tej sytuacji, jeśli obawiasz się, jak zareagują , zanim powiesz, poproś, aby do końca Cię wysłuchali, powiedz, że trudno Ci o tym mówić. Rodzice z  pewnością uszanują Twoja prośbę  i docenią Twoje mówienie prawdy;

– po trzecie,  wprowadź twarde  zasady spotykania się z koleżankami, np. ” Będę z Wami spotykać się  w dni tygodnia……, na taki czas…….. i tylko pod warunkiem, że będzie zaplanowany dzień ……..,  rezygnujemy z picia alkoholu, w innym przypadku rezygnuję ze spotkań z Wami”. To muszą być czytelnie  i w sposób zdecydowany  postawione zasady.

Taka  postawa będzie bardzo czytelna. Wyzwolisz  w innych szacunek, którego być  może  wprost Ci  nie  okażą,  ale w perspektywie czasu to zauważysz.

Życzę odwagi!

Halina Czerwińska

– Rodzicu, jeśli niepokoi Cię zachowanie Twojego nastolatka? Podejrzewasz, że sięga po substancje psychoaktywne? Nie wiesz, jak rozmawiać w takiej sytuacji ze swoim dzieckiem, by odniosło to zamierzony skutek?

– Nastolatku, zastanawiasz się, jak odmówić alkoholu, kiedy rówieśnicy namawiają Cię do picia? Nie chcesz stracić przyjaciół? Brakuje Ci pewności siebie?

Nie bój się o to zapytać. Stowarzyszenie Dobre we współpracy  z Urzędem Miasta w Nowym Sączu i „Dobrym Tygodnikiem Sądeckim” realizuje projekt „Trzeźwo myślę – zdrowo myślę”, w ramach którego prowadzone są porady specjalisty (czytaj więcej o projekcie). Na Wasze pytania czeka pod adresem e-mailowym [email protected] Halina Czerwińska, trener profilaktyki zintegrowanej, prezes Fundacji Ostoja w Nowym Sączu. Pytania można zadawać anonimowo.