Sąsiedzka krew. Ludobójstwo wołyńsko-galicyjskie 1943–1945

Na Starym Cmentarzu w Nowym Sączu można oglądać wystawę „Sąsiedzka krew. Ludobójstwo wołyńsko-galicyjskie 1943–1945″. Otworzył ją w niedzielę, 11 lipca, naczelnik krakowskiego Biura Edukacji Narodowej IPN Michał Masłowski.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz lokalnych i samorządowych, GHR „Żandarmeria” oraz środowiska patriotyczne. Wystawę plenerową upamiętniającą ofiary Rzezi Wołyńskiej będzie można oglądać przy Sądeckiej Piecie na Starym Cmentarzu do końca miesiąca.

Czym była Rzeź Wołyńska?

Ludobójstwo dokonane w latach 1939-1946 przez nacjonalistów ukraińskich na mieszkańcach Kresów Południowo-Wschodnich stanowi część dramatu zgotowanego obywatelom polskim przez systemy i ideologie totalitarne. W wyniku zbrodniczych działań Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, Ukraińskiej Powstańczej Armii, Służby Bezpieki OUN, Samoobronnych Kuszczowych Widdiłów i band chłopskich na terenie czterech przedwojennych wschodnich województw II RP – wołyńskiego, lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego – zginęło ponad 130 tys. polskich obywateli. Śmierć zadawano im w niezwykle okrutny sposób. W domach, w zabudowaniach gospodarczych, szkołach, podczas podróży, w kościołach.
Dla upamiętnienia krwawej niedzieli 1943 roku, która stanowiła apogeum dramatycznych wydarzeń na Wołyniu, Sejm ustanowił 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej. 11 lipca modlimy się za zamordowanych, z których tak wielu leży wciąż w nieodkrytych dołach śmierci, przypominamy tysiące nieistniejących dziś polskich wsi, osad i kresowych chutorów, spalone i obrabowane świątynie, zdewastowane polskie cmentarze.
W tym dniu oddajemy też hołd wszystkim Sprawiedliwym Ukraińcom, którzy wbrew ideologii nienawiści, nie bojąc się śmierci, mieli odwagę ratować swych polskich sąsiadów.