4 marca minie rok od wykrycia w Polsce pierwszego przypadku zakażenia koronawirusem. Minione miesiące karmiły nas strachem przed niepewną przyszłością i rozgoryczeniem spowodowanym obostrzeniami zmieniającymi się jak w kalejdoskopie. W grudniu pojawiła się nadzieja, że dzięki szczepionkom kiedyś w końcu wrócimy do „normalności”. Przypominamy, jak epidemia SARS-CoV-2 rozwijała się w naszym kraju i regionie.
Pierwsze dwa przypadki zakażenia koronawirusem wśród mieszkańców powiatu nowosądeckiego wykryto 22 marca, zaś 4 dni później SARS-CoV-2 zawitał do Nowego Sącza. Na szczęście, sytuacja rozwijała się wtedy niezbyt dynamicznie. W marcu wykrywano codziennie w Polsce średnio 83 nowe zakażenia.
12 marca zamknięto szkoły i uczelnie, a z biegiem czasu rząd nakładał kolejne obostrzenia. Tuż po Wielkanocy, 16 kwietnia, został wprowadzony obowiązek zakrywania ust i nosa w przestrzeni publicznej.
W kwietniu, maju i czerwcu średnia dzienna liczba nowych zakażeń oscylowała w okolicach 350 przypadków. Sytuacja zdawała się być ustabilizowana, dlatego niektóre ograniczenia zostały zniesione, a od 30 maja pod warunkiem zachowania odpowiedniego dystansu nie trzeba już było zasłaniać ust i nosa na wolnym powietrzu.
Gdy spojrzymy na wykres ilości zakażeń wykrytych w Polsce i przyjrzymy się danym z czerwca i lipca, nie zauważymy między tymi miesiącami znaczącej różnicy. Jednak sytuacja na Sądecczyźnie rozwijała się wówczas dynamicznie. Pojawiło się w tym czasie wiele ognisk zakażeń: w kościołach, urzędach, nowosądeckim szpitalu, dużych zakładach pracy oraz na weselach, wśród których najsłynniejsze było przyjęcie w Nawojowej.
W związku z tym, że podobna sytuacja miała miejsce także w innych regionach kraju, od 8 sierpnia wprowadzono tzw. żółte i czerwone strefy – listę powiatów, w których obowiązywały dodatkowe obostrzenia. Cała Sądecczyzna znalazła się wówczas w strefie czerwonej, w której m.in. należało nosić maseczki w przestrzeni publicznej.
We wrześniu (…)
Cały raport w specjalnym wydaniu DTS Zdrowie:
