Dzisiaj (15 czerwca) mija sto lat odkąd przyszła na świat Maria Wnęk, sądecka malarka reprezentująca art brut, sztukę ludzi wykluczonych. Jej charakterystyczne prace znalazły uznanie kolekcjonerów sztuki w kraju i na świecie. Obok obrazów tej artystki nie można przejść obojętnie.
Dzieciństwo na wsi
Maria Wnęk urodziła się 15 czerwca 1922 r. w ubogiej, chłopskiej rodzinie, w Olszance w gm. Podegrodzie. Przeżyła jako jedyna spośród ośmiorga dzieci Wnęków. Jej rodzeństwo nie zdążyło wyrosnąć nawet z wieku niemowlęcego, co prawdopodobnie było konsekwencją skrajnej biedy, panującej w niewielkim gospodarstwie. Ojciec uczył ją miłości do ziemi, matka – żarliwej pobożności. Już od dziecka mała Marysia pracowała w gospodarstwie rodziców i oddawała się długotrwałym praktykom religijnym. Ukończyła cztery klasy podstawówki. W szkole dziewczynka wykazywała zainteresowanie lekcjami rysunku. Zanim jednak odkryto jej talent, musiało minąć jeszcze wiele lat.
Życie dla Boga
Od najmłodszych lat życie Marii było zdominowane przez pobożne praktyki. Potrafiła spędzać kilka godzin w kościele, odmawiając modlitwy, uczestniczyła nawet w kilku mszach dziennie. Twierdziła, że doznaje wtedy objawień. Malarka dużą wagę przywiązywała do postów, chętnie pielgrzymowała. Co najmniej dwa razy w roku wędrowała do Kalwarii Zebrzydowskiej, było to jej ulubione sanktuarium. Jako 16-latka złożyła śluby czystości, postanawiając poświęcić życie Bogu. Mimo że w młodości wzbudzała zainteresowanie wśród mężczyzn, wytrwała w swoich postanowieniach i nigdy nie wyszła za mąż. Wszystkie te elementy życia religijnego wpłynęły później na to, jak tworzyła.
Dorosłe życie
Po śmierci rodziców, Maria w poszukiwaniu zarobku (…)
Całość przeczytasz bezpłatnie w najnowszym numerze DTS – dostępnym pod linkiem:
