Zapraszamy na wyjątkową wyprawę do czasów naszych przodków. W przestrzeni nie będziemy przemieszczać się daleko. W czasie – owszem. Tak daleko, jak na to pozwolą fotografie, które od wielu lat kolekcjonuje z pasją Mariusz Hamiga – twórca wyjątkowego miejsca w sieci opatrzonego nazwą Stary Nowy Sącz. Aby wyprawa wzbogaciła naszych Czytelników maksymalnie jak tylko się da, zaprosiliśmy do wspólnej przygody człowieka, który w historii Sądecczyzny porusza się bezbłędnie i potrafi pięknie prowadzić przez najciekawsze jej zakamarki. Łukasz Połomski – oto spacer osiemnasty.
Kolejna nieznana portretowana przez Zacharskiego spogląda na nas ze starej fotografii. Znowu nie wiemy nawet jaki zawód wykonywała, a może była po prostu żoną adwokata lub lekarza i prowadziła dom. Czy była chrześcijanką, czy Żydówką też nie wiemy, wiele pytań jest bez odpowiedzi. Ubrana na czarno, z zapiętymi włosami, odważnie spogląda w obiektyw. Widać w jej charakterze zadziorność, takie można odnieść wrażenie. Jest raczej skromnie ubrana, nie jest osobą od której bije bogactwo. Uwagę zwracają jednak pięknie wyeksponowane kolczyki, w których umieszczono szlachetne kamienie. Może brylanty? Nie brakowało w tamtym czasie mistrzów złotnictwa w Nowym Sączu. Często swoją profesję łączyli z zegarmistrzostwem. Najbardziej znany zakładem jubilerski należał w tamtym czasie do Batków. Prowadzili go na Jagiellońskiej 2, w kamienicy Ritterów. Rodzina trudniła i trudni się tą profesją od 1885 r. Nie brakowało też żydowskich rzemieślników wykonujących ten zawód. Na Sobieskiego działał Samuel Goldfarb, na ul. Kochanowskiego mieszkał Szyja Keil, a nestorem zawodu był Efroim Strumpfner z ulicy Żywieckiej. Być może kiedy kobieta wykonywała fotografię w zawodzie pracował już Edward Gutowski. Kto wykonał kolczyki, nie wiemy. Ale przynajmniej była okazja wspomnieć kilku złotników i jubilerów.
Czytaj także: Wyprawa do czasów naszych przodków. Marynarski bobas
