Uroczystość świąt Zmartwychwstania Pańskiego zwana Wielkanocą jest najstarszym oraz najważniejszym świętem w całym roku liturgicznym Kościoła Katolickiego.

Wielkanoc to czas radości, ponieważ symbolizuje zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią i grzechem. To także wiele tradycji jak Śmigus – Dyngus, Emaus – odpust i Rękawka – rzucanie i toczenie jaj.

Jednak Wielkanoc to przede wszystkim msza rezurekcyjna, która kończy się uroczystą procesją, a mszy tej towarzyszy huk, kiedyś armat, dzisiaj petard, przed laty własnoręcznie wykonanych. Zwyczaj wielkanocnego robienia hałasu odnotowany był już w XVIII wieku, kiedy msza została przesunięta z północy na niedzielny poranek.

Takie strzelanie miało budzić świat do życia głosząc Zmartwychwstanie Pańskie. Dzisiaj rzucanie petard w miastach prawie nie istnieje, natomiast kultywowane jest w niektórych parafiach na wsiach.

W sobotę wieczorem w Watykanie rozpoczyna się liturgia Wigilii Paschalnej, podczas której odbywa się poświęcenie ognia, paschału, wody chrzcielnej i po tym następuje procesja rezurekcyjna (zgodnie z zapisami II soboru watykańskiego).

Warto wiedzieć:
„Rezurekcja (z łac. resurrectio – zmartwychwstanie) – uroczyste nabożeństwo w Kościele katolickim, połączone z procesją, którego celem jest obwieszczenie światu Dobrej Nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa. W procesji obok hostii w monstrancji niesiony jest krzyż procesyjny ozdobiony na tę okazję czerwoną stułą oraz figurka Jezusa Zmartwychwstałego. Może odbyć się na zakończenie Wigilii Paschalnej (sobota) albo w poranek wielkanocny przed pierwszą mszą świętą. Musi się jednak zacząć nie później niż o świcie.” (źródło Wikipedia)

Na zdjęciach: Msza rezurekcyjna z 14 kwietnia 2006 roku