Wczoraj, 28 października, odbyło się uroczyste nadanie imienia gen. Józefa Gizy placówce Straży Granicznej w Tarnowie. Pochodzący z Sądecczyzny generał w 1918 r. uczestniczył w likwidacji władz zaborczych na terenie tego miasta.
Uroczystości rozpoczęły się od mszy świętej w kościele pw. NMP Królowej Polski w Tarnowie. Dalsza część wydarzenia odbyła się na terenie Placówki Straży Granicznej w Tarnowie. Po nadaniu placówce imienia gen. Józefa Gizy, nastąpiło odsłonięcie oraz poświęcenie tablicy ufundowanej przez Oddział IPN w Krakowie. Do aktu odsłonięcia poproszono m.in. przedstawicielkę krakowskiego IPN oraz najmłodszego syna generała Gizy, Tadeusza Gizę.
Zastępca dyrektora odczytała list dr. hab. Filipa Musiała, w którym podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do tego, aby to właśnie generał Józef Giza, któremu po wojennej tułaczce nie było dane wrócić do zniewolonej Ojczyzny, został w wolnej Polsce patronem Placówki Straży Granicznej. W dalszej części listu podkreślił:
Jestem przekonany, że postać generała Gizy będzie na zawsze dobrym wzorem do naśladowania w niełatwych czasach współczesnych wyzwań stojących przed obrońcami granic.
Autorem tablicy upamiętniającej gen. Józefa Gizę jest krakowski artysta-rzeźbiarz Wojciech Batko.
Generał Józef Giza
Urodził się w 1887 r. pod Nowym Sączem. W czasie nauki w gimnazjum działał w Polskich Drużynach Strzeleckich. Jako żołnierz (potem oficer) austriackiego 20. pułku piechoty wziął udział w I wojnie światowej. W 1918 r. uczestniczył w likwidacji władz zaborczych na terenie Tarnowa. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, biorąc m.in. udział w wyprawie kijowskiej. Przez cały okres międzywojenny służył w Wojsku Polskim. Był m.in. dowódcą Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Iwieniec”, zastępcą dowódcy 82. Pułku Piechoty, zastępcą dowódcy 2. Pułku Strzelców Podhalańskich i dowódcą 3. Pułku Strzelców Podhalańskich. Podczas wojny obronnej 1939 r. stał na czele Górnośląskiej Brygady Obrony Narodowej walczącej w składzie 55. Dywizji Piechoty. Po internowaniu na Węgrzech przedostał się do Francji, a stamtąd do Wielkiej Brytanii. W 1942 r. skierowano go na Bliski Wschód, gdzie dowodził kolejno 4. Brygadą Strzelców, 5. Wileńską Brygadą Piechoty i 7. Dywizją Piechoty. Po zakończeniu działań wojennych pozostał na obczyźnie. Zmarł w 1965 r. w Londynie, został pochowany na tamtejszym cmentarzu Gunnersbury.
Źródło: Oddział IPN w Krakowie
Fot. Żaneta Wierzgacz IPN Kraków
