Wyprawa do czasów naszych przodków. Komunijna sesja

Zapraszamy na wyjątkową wyprawę do czasów naszych przodków. W przestrzeni nie będziemy przemieszczać się daleko. W czasie – owszem. Tak daleko, jak na to pozwolą fotografie, które od wielu lat kolekcjonuje z pasją Mariusz Hamiga – twórca wyjątkowego miejsca w sieci opatrzonego nazwą Stary Nowy Sącz. Aby wyprawa wzbogaciła naszych Czytelników maksymalnie jak tylko się da, zaprosiliśmy do wspólnej przygody człowieka, który w historii Sądecczyzny porusza się bezbłędnie i potrafi pięknie prowadzić przez najciekawsze jej zakamarki. Łukasz Połomski – oto spacer czternasty.

Daleko nam do maja, ale na warsztat bierzemy dziś zdjęcie dziecka komunijnego. Dziewczynka z fotografii od Zacharskiego prezentuje nam ówczesną komunijną modę. W ręce trzyma różaniec i książeczkę. Na tym podobieństwa z czasami współczesnymi się kończą. Już na pierwszy rzut oka widać, że ma czarne trzewiki do białej sukienki – dzisiaj nie do pomyślenia! Zamiast symbolicznego upięcia włosów, dziewczynka ma welon niczym panna młoda na weselu. Sam krój sukni znacząco różni się od współczesnych, wszak moda cały czas się zmienia… W błędzie były ten, kto uważa, że na stole widać wysypujące się prezenty. Dawne komunie, z tymi dzisiejszymi, pod tym względem nie miały nic wspólnego. Nie było podarków, kopert i innych cudów. Zdarzało się nawet, że dzieci nie były dopuszczane do sakramentu. Ówcześni katecheci surowo sprawdzali znajomość podstawowych modlitw i prawd wiary. W wielu relacjach pojawia się informacja, że uroczystości odbywały się często w tygodniu, a po zakończonym nabożeństwie ksiądz zapraszał dzieci na kakao i drożdżówkę. A potem…. trafiały one do swoich codziennych zajęć – w zależności od miejsca zamieszkania i stanu majątkowego rodziców. Jedne dzieci uczyły się, inne pasły krowy. Warto jeszcze zwrócić uwagę na drugą stronę kartonowego zdjęcia. Wykonano je w Bochni, gdzie sądecki fotograf miał swoją filię. Jednak co za różnica? Także i tam los dzieci komunijnych był podobny.

Czytaj także: Wyprawa do czasów naszych przodków. Kobieta w czerni