– Dlaczego miałbym wpaść w tarapaty?

– No, na przykład mógłbyś napotkać jakieś niebezpieczne zwierzęta.

– Napotkałem.

– Napotkałeś?

– Tak. Gatunek homo sapiens.

To dialog z jednej z moich ulubionych książek: „K-Pax”. Im dłużej żyję na planecie Ziemia, tym mocniej utwierdzam się w przekonaniu, że Prot – główny bohater opowieści Gene’a Brewera – trafnie ocenił ludzi jako zbiorowość. To smutne, ale statystyczny człowiek to bezwzględny, egoistyczny drapieżnik, równie groźny dla innych gatunków jak dla swoich braci. Ten sam Prot niezależnie od jego opinii o gatunku homo sapiens, w sposób wzruszający docenił tych ludzi, którzy z różnych powodów zostali przez  „normatywnych” wypchnięci poza margines społeczności. Dostrzegł w nich skarby, które statystyczni w sobie tłumili, albo których się pozbywali: wrażliwość, prawdomówność, uczciwość wobec siebie i innych, odwagę tęsknoty za ideałem.

Choć normą jest wykorzystać kogoś dla swoich celów, wyśmiać słabszych i naiwnych, spojrzeć z góry na biedniejszych od siebie, zdarzają się odmieńcy, którzy chcą  tych słabszych, naiwnych i biedniejszych zabrać na promieniu światła na wyspy szczęśliwe.

Opowieść o takim odmieńcu stała się jednym z najchętniej czytanych tekstów w dts24 w minionym tygodniu. Odmieniec ma na imię ma Łukasz. Wychował się w niebogatej rodzinie na sądeckim osiedlu Barskie. Był uparty, więc udało mu się spełnić bardzo ambitne marzenia. Dziś podpowiada dzieciakom podobnym do dawnego siebie, co powinny robić, aby nie gubić talentu, odwagi, wrażliwości i wiary, że moc w słabości się doskonali.

Kto nie czytał, niech wpisze w wyszukiwarkę internetową zestaw słów: „chłopak z Barskiego”.  Nie znajdziesz tam pocieszenia, że homo sapiens wcale nie są tacy okropni jak w Prota mniemaniu, ale może znajdziesz wskazówkę, że nic nie jest z góry przesądzone. Nieważne skąd pochodzisz. Ważne dokąd zmierzasz.