Sądeckie origami na łamach japońskiego magazynu

W szkole średniej nauczył kolegę, jak wykonać z papieru tyranozaura. Ten wręczył go koleżance, w której on również się podkochiwał. – Ale się wkurzyłem! Pamiętam, że aby przebić kolegę, stworzyłem wtedy cały Park Jurajski. Serca koleżanki co prawda nie zdobyłem, ale to poskutkowało narodzinami mojej nowej pasji. Do origami – śmieje się dziś 45-letni Bolesław Gargol, sądeczanin, współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Origami. Jego papierowa figurka trafiła nawet do japońskiego magazynu „Origami Tanteidan”.

Dla Bolesława Gargola kreowanie figurek z papieru to nie tylko hobby.

– Dla mnie to prawdziwa sztuka. Choć czasem czuję się w tym pojęciu odosobniony. Być może dlatego, że w naszej kulturze bardziej kojarzymy origami z formą warsztatów dla dzieci czy terapii dla osób niepełnosprawnych? – zastanawia się Gargol.

Tymczasem origami to sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, a rozwinięta w Japonii i dlatego też uważana za tradycyjną sztukę japońską. Sądeczanin po raz pierwszy zetknął się z nią, prenumerując jako młody chłopiec pismo „Świat Młodych” i „Młody Technik”. Tam publikowane były diagramy, czyli rysunki, na podstawie których składa się figurki origami.

– To tam znalazłem tego tyranozaura, od którego wszystko się zaczęło – uśmiecha się Bolesław Gargol.

Dodaje, że dziś w dobie internetu łatwo można znaleźć instrukcje, jak stworzyć figurki z papieru. Przeszło 20 lat temu możliwości dotarcia do diagramów były znacznie mniejsze. Dzięki temu jednak można było rozwijać swoją kreatywność i tworzyć własne pomysły. Bolesław Gargol za największy swój sukces w tej dziedzinie sztuki uważa wykreowanie modelu hełmu samuraja, który znalazł się w japońskim czasopiśmie, publikującym najciekawsze diagramy z całego świata.

– Byłem pierwszym Polakiem, któremu udało się zadebiutować na łamach „Origami Tanteidan”. Poza tym publikowałem w kilku zagranicznych pracach zbiorowych i co roku do biuletynu Polskiego Towarzystwa Origami – opowiada Bolesław Gargol.

Rysunki do diagramu hełmu samuraja wykonał Rafał Sabat, który z kolei jako pierwszy w Polsce założył stronę internetową poświęconą origami. Panowie poznali się w 2005 r. i razem z kilkoma innymi pasjonatami postanowili wspólnie o założeniu Polskiego Towarzystwa Origami. Skupia ono już ponad stu pasjonatów tej sztuki.

– To wciąż niszowa twórczość, ale jak ktoś się do nas zapisuje, to wiemy, że to prawdziwy pasjonat – mówi Gargol.

Opowiada, że przez jakiś czas origami stało się dla niego sposobem na życie. W Krakowie, gdzie się przeprowadził, kilka lat utrzymywał się, realizując zlecenia dla agencji reklamowych, które zamawiały u niego hurtowe ilości figurek origami.

– Składałem na przykład 500 kolibrów. Pamiętam, że zajęło mi to dwa tygodnie. Pracowałem po 8-10 godzin dziennie, ale otrzymane wynagrodzenie przekraczało miesięczną średnią krajową – wspomina Bolesław Gargol.

Składał również łabędzie jako ozdoby stołów weselnych. Spod jego rąk wyszło też dwumetrowe drzewo na targi książki czy wielki gołąb – jako dekoracja kaplicy na Zesłanie Ducha Świętego w jednym z krakowskich kościołów.

– Moje origami wystąpiło również w telewizyjnej reklamie Eurobanku – chwali się sądeczanin.

Przyznaje jednak, że origami, jako sposób na życie nie do końca mu się udał.

– Pewnie dlatego, że trendy dekoracyjne się zmieniły – mówi sądeczanin.

Od dłuższego czasu swoją pasję rozwija więc wolontariacko. Siedem lat temu zainicjował akcję „Serce dla Hospicjum”. W jej ramach szkoły i inne placówki z całej Polski składają serca origami jego pomysłu, a potem są one wysyłane do Małopolskiego Hospicjum Dziecięcego w Krakowie i rozdawane wraz z ulotkami dotyczącymi Hospicjum w walentynki na krakowskim rynku i innych miejscach Małopolski.

– Niektórzy sceptycznie podchodzili do tego pomysłu, uważając, że nikomu nie będzie się chciało składać serc. Tymczasem szkoły w całej Polsce podchwyciły ideę. Serca przysyłają w setkach, a nawet tysiącach sztuk. Co roku akcję relacjonuje Kronika Krakowska, a wymierną korzyścią tej inicjatywy jest przekazywanie jednego procenta podatku na rzecz krakowskiego hospicjum – relacjonuje Bolesław Gargol.

Z uwagi na sytuację rodzinną sądeczanin niedawno powrócił do miasta swojego dzieciństwa. Chętnie podzieliłby się swoją pasją z mieszkańcami. Osoby organizujące warsztaty artystyczne czy też potrzebujące np. prezentu w postaci origami zachęca do kontaktu pod adresem e-mailowym: [email protected]

Fot. Arch.

***

Origami to nie jedyna pasja Bolesława Gargola. Drugą jest pisanie. W 2002 roku sądeczanin wygrał ogólnopolski konkurs na opowiadanie o miłości, organizowany przez magazyn „Pani Domu”. Nagrodą była wycieczka do Paryża. (Oczywiście w opowiedzianej przez Gargola historii nie mogło zabraknąć wątku origami). W 2015 r. natomiast zajął drugie miejsce w konkursie poetyckim, którego jednym z jurorów był poeta Józef Baran. – To on pokierował mnie później do Koła Młodych przy Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Krakowie. Tam zapoznano się w częścią mojego dorobku pisarskiego i potwierdzono mój talent. W ramach tego koła wydałem kilka swoich wierszy w pracy zbiorowej – opowiada sądeczanin.

W jednym z krakowskich kościołów w ramach Scenicznych Dróg Krzyżowych wystawił też trzy krótkie sztuki teatralne swojego autorstwa wraz z amatorskim zespołem złożonym z członków wspólnoty Odnowy Charyzmatycznej, z którą był związany.

– Napisałem również trochę krótszych i dłuższych utworów, publikowanych w kilku miejscach, ale tak naprawdę większość moich dziełek trafia do szuflady, ponieważ trudno jest się przebić w wydawnictwach – dodaje Bolesław Gargol, dzieląc się z Czytelnikami DTS swoimi dotychczas niepublikowanymi wierszami.

/////////////////////////////////////////

Głowa

puszka pandory

z głupimi pomysłami

lub lampa Alladyna

(wystarczy pogłaskać)

jej myśl to próba

wzlotu

zderzając się z materią

upada,

nanosi drobną poprawkę,

znów leci