W 1977 napisał słynną piosenkę „Wróć do Sącza”, która stała się z czasem oficjalnym hymnem Związku Sądeczan. O nim Krzysztof Daukszewicz powiedział, że mógł być najwybitniejszym artystą kabaretowym. Dziś (wtorek, 12 grudnia) Andrzej Górszczyk, sądecki kabareciarz i autor teksów otrzymał Tarczę Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza”.
Andrzej Górszczyk urodził się 29 listopada 1943 roku w Radomiu. Zaraz po wojnie wrócił do Nowego Sącza wraz z pochodzącymi stąd rodzicami, Marią i Józefem. Jest absolwentem Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza, Szkoły Muzycznej, Technikum Kolejowego w Nowym Sączu oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (kierunek filologia polska). W czasie nauki w technikum i na studiach był czynnym zawodnikiem Klubu Sportowego „Dunajec” w Nowym Sączu (sanki i bobsleje), członkiem kadry narodowej w saneczkarstwie. Po studiach został dyrektorem Szkoły Podstawowej w Mystkowie. W latach 1974 –-1980 kierował kabaretem Bakcyl w Nowym Sączu, dla którego pisał teksty i komponował piosenki. Był też twórcą kabaretu Lach, zainicjował też narodziny kabaretu Podegrodzie.
Uzasadnienie dla nadania Andrzejowi Górszczykowi Tarczy Herbowej przedstawił wiceprezydent Nowego Sącza Jerzy Gwiżdż.
– Często działał na rzecz ludzi potrzebujących pomocy, wsparcia i opieki (…) Widziałem i podziwiałem. Andrzej Górszczyk to przede wszystkim artysta. Autor wielu mądrych i pięknych tekstów, satyryk. Komponował piosenki, działał w kabaretach (…) Krzysztof Daukszewicz mówił mi kiedyś, że gdyby Andrzej Górszczyk z własnej woli nie opuścił kabaretowej estrady, to byłby najwybitniejszym ówcześnie artystą kabaretowym – powiedział Jerzy Gwiżdż.
Artysta po odebraniu wyróżnienia nie krył radości.
-Bardzo dziękuję za to wielkie wyróżnienie. Ludzie na starość dziecinnieją, bo ja się cieszę jak dziecko tym wyróżnieniem – mówił Andrzej Górszczyk, autor kilku tomików wierszy, m.in.: Przystanek Rytro – Stacja Sącz” i „Sądeckie liryki i żarty”’.
„Tomik „Sądeckie liryki i żarciki” w całości jest poświęcony miastu nad Kamienicą i Dunajcem, postaciom, biznesmenom, nauczycielom, artystom, oryginałom. Oto parę tytułów: Brudnicki, Szkaradek, Zegzda, Pawłowski, Kluska, Berdychowski, Kołcz, Sas, Sitek, Warzecha, Czubówna, Haliniak. Niezależnie od satyrycznego charakteru wielu wierszy, pełnych humoru i ironii, z tekstów tych emanuje wielki sentyment do naszego miasta, którego syntezę znajdziemy w hymnie Związku Sądeczan ” – pisał o tym tomiku profesor Bolesław Faron.
Ostatnie dzieło Andrzeja Górszczyka to, napisane wspólnie ze śp. Jerzym Leśniakiem i Leszkiem Migrałą, „Sto scen z historii Nowego Sącza 1292 -2017”.
***
Poniżej tekst piosenki pt. „Wróć do Sącza” z 1977 roku:
Piszesz listy, patrzysz w okna obcych domów,
Twoja szansa z wolna staje się przegrana,
Chociaż niby sympatycznie jest wokoło,
Smutna jest ta twoja ziemia obiecana.
Gdy zobaczysz, że twe karty rozdał diabeł,
Kiedy stracisz wszystkie asy i atuty,
Nie desperuj, karta zawsze się odwraca,
Rzuć to wszystko i do swego miast wracaj.
Wróć do Sącza, wróć nad Dunajec.
Przywitaj się z Jagiełłą.
Trochę łez wylałeś w oddali,
Przeszło, minęło. Wróć do Sącza nad Kamienicę,
Pozbieraj na plantach liście,
Odwiedź znajome ulice,
Znowu jesteś nasz.
Znad Dunajca się wychyla Pradziejowa,
Na ratuszu stary zegar czas odmierza,
Jagiellońska się zrobiła jakby nowa,
A anioły wciąż mieszkają w farnych wieżach.
Można wszędzie tracić szanse i przegrywać,
Szukać celu i nie trafić nigdy w sedno.
Wszyscy wiemy, jak to miasto się nazywa.
Takie miasto ma się w życiu tylko jedno.
Wróć do Sącza.
Czytaj również:
Fot. Agnieszka Małecka.
