Ćwierć wieku temu otwarto tunel na Piłsudskiego. Obwodnicę budowano 20 lat

Niedawno pisaliśmy, że sądeckim budowlanym rekordem opieszałości, była budowa hali sportowej przy ul. Nawojowskiej. Po 13 latach rozgrzebanego placu budowy straszącego w samym centrum miasta zdecydowano, że hala sportowa jednak nigdy w tym miejscu nie powstanie. Powstała galeria handlowa. Nie był to jednak rekord nieudolności w tej dziedzinie. Dzisiaj mija dokładnie 25 lat od zakończenia najdłuższej sądeckiej inwestycji.

6 listopada 1998 r. dobiegła końca budowa obwodnicy pozwalającej podróżującym do Krynicy ominąć centrum Nowego Sącza. Po dwudziestu latach prac udało się wykonać przebicie tunelu pod torami kolejowymi i połączenie ul. Piłsudskiego z ul. Nawojowską. Wcześniej przez całe lata dwupasmowa droga kończyła się… w szczerym polu. Inwestycję dokończono za prezydentury Andrzeja Czerwińskiego, który ćwierć wieku temu otwierał tunel pod torami udrażniający pierwszą sądecką obwodnicę:

– Ta inwestycja drogowa faktycznie długo nie miała szczęścia – wspomina były prezydent miasta Andrzej Czerwiński. – Całymi latami dobudowywano ledwie po kilkaset metrów, a w efekcie dwupasmowa droga kończyła się w szczerym polu i nigdzie nie można nią było dojechać. Pamiętam, jak mój sąsiad pasł krowy na pasie zieleni pomiędzy pasami drogi, bo nic tamtędy nie jeździło. Nie było dokąd. Problem z tą drogą polegał na tym, że biegnące tamtędy tory były – w kolejowej nomenklaturze – linią międzynarodową i nie można jej było wyłączyć z ruchu na czas budowy przekopu. Bez zatrzymywania ruchu pociągów udało się to dopiero po koniec lat 90, wykonując tunel nowatorską na owe czasy metodą polegającą na „wciskaniu” kolejnych elementów do nasypu. Choć faktycznie długo trzeba było czekać na zakończenie tej inwestycji, dziś trudno sobie wyobrazić sądecki system komunikacyjny bez tego połączenia.