Stanisław Wyspiański, nazywany młodopolskim Leonardem da Vinci, gościł na Sądecczyźnie latem 1889 r. Przybył tu ze swoimi kolegami – studentami krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych pod opieką profesora Władysława Łuszczkiewicza.
Podczas tej naukowo-artystycznej wycieczki przyszły autor „Wesela” naszkicował m.in. wnętrze starej karczmy w Zabełczu, kościoły i ich wyposażenie w Starym Sączu, Wielogłowach, Helenie i Biegonicach, dom Ritterów w Nowym Sączu, kościoły franciszkanów i jezuitów.
Profesor Łuszczkiewicz tak relacjonował wyprawę: „Pomimo że deszcz nas prześladuje – teki nasze zapełniły się pięknemi rysunkami – latamy jak psy od rana do nocy, mierzymy auki..ty [słowo nieczytelne] rysujemy wszystko co na placu w kościołach ulicach i na wsiach. Nowy i Stary Sącz dał masę nieznanych szczegółów a dumny jestem z moich chłopców i ich szczególnego zapału”.
Do szkicownika Wyspiańskiego z tamtego okresu, uważanego za zaginiony, dotarli bracia Piotr i Tadeusz Łopatkiewicz. Dzięki nim kilka lat temu ukazała się publikacja: „Szkicownik Stanisława Wyspiańskiego z naukowo-artystycznej wycieczki w Sądeckie, Gorlickie i Grybowskie z roku 1889”. Z ich publikacji pochodzi powyższa fotografia uczniów Szkoły Sztuk Pięknych w kościele parafialnym w Libuszy (gm. Biecz), wykonana 3 lub 5 sierpnia 1889. Widnieją na niej od lewej: Józef Mehoffer, Karol Maszkowski, Celestyn Czynciel, Stanisław Wyspiański.
Fot. Zbiory specjalne PAU w Krakowie
Przeczytaj też inne ciekawostki:
