,,Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma”. Sądeckie cmentarze znów rozbłysnęły tysiącami światełek pamięci

,,Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma”. Sądeckie cmentarze znów rozbłysnęły tysiącami światełek pamięci

Wszystkich Świętych, sądeckie cmentarze

Na sądeckich nekropoliach jak co roku, szczególnie wieczorową porą gromadzą się tłumy. Żeby usprawnić ruch, przy przejściach dla pieszych, znajdujących się nieopodal cmentarzy o bezpieczeństwo dbają policjanci. Święto zmarłych, to także czas kwest na cmentarzach. W Nowym Sączu za zebrane do puszek pieniądze zostaną odnowione zniszczone, zabytkowe grobowce.

Początkiem listopada odwiedzamy groby zmarłych dziadków, rodziców, rodzeństwa, przyjaciół, bliskich naszemu sercu, tych, których już nie ma… Idąc alejkami cmentarzy można zasłyszeć jak sądeczanie wspominają swoich bliskich, mówiąc o tym, jakimi byli dobrymi ludźmi, ile dla nich zrobili, a ile mogliby jeszcze dobrego zrobić. Ale czy za życia zdążyli to usłyszeć?

,,(…)Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma” – brzmi fragment wiersza ,,Kot w pustym mieszkaniu”  Wisławy Szymborskiej. Obecność bliskich traktujemy jak ,,pewnik”, a kiedy nagle znikają, tak wiele chcielibyśmy im powiedzieć. Nie odkładajmy ludzi na później, bo jedyne co pewne to tu i teraz. Jutra już nie ma, a kiedyś może nigdy nie nadejść, o czym w swoim wierszu przypomina ksiądz Jan Twardowski.

Śpieszmy się

Ksiądz Jan Twardowski

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza.

Czytaj także: Odeszli od listopada 2021 do października 2022 r. Pamiętamy

 

Targi Edukacja, Kariera, Przyszłość

REPERTUAR KINA SOKÓŁ

Reklama