Krystyna Baran: Nie zamykam się w szklanej wieży

Rozmowa z Krystyną Baran, prezesem zarządu firmy Wiśniowski

– Media poinformowały kilka dni temu, że obchodziła Pani 30-lecie pracy w firmie Wiśniowski. Wiem, że z kobietami nie powinno się rozmawiać o mijających latach, ale może zadumała się Pani na tym 30-leciem?

– Jakoś niespecjalnie, bo w rzeczywistości łącznie mam więcej lat pracy. Myślę jednak, że to jest fajne móc tyle lat pracować w jednej firmie. Funkcję prezesa pełnię od 2000 r., więc z 30 lat spędzonych w firmie to już ponad 20 na tym stanowisku. Trudno to 30-lecie nazwać hucznym jubileuszem, bo wielkiego świętowania nie było. Dodam w tym miejscu jeszcze jedną ważną rzecz – nigdy nie ukrywałam, że lubię moją pracę. Jestem przekonana, że dodatkową wartością jest to, iż dobrze jest pracować dla firmy, w której wiadomo, kto jest właścicielem. A jeszcze kiedy właściciel jest wizjonerem, to tym przyjemniejsza jest to praca. Poza tym w życiu zawodowym miałam szczęście do dobrych i pracowitych ludzi. Dzisiaj też otaczam się kadrą, która dobrze wykonuje swoje zadania.

– Lubi Pani taką strukturę, gdzie wiadomo, kto jest szefem i właścicielem. Czy to znaczy, że prowadzenie firmy typu spółka skarbu państwa byłoby trudniejsze?

– Moim zdaniem byłoby trudniejsze. Gdy pracowałam w poprzedniej firmie, wówczas funkcjonowała tam rada nadzorcza spółdzielców, przewijały się jakieś niekończące się kontrole. Jestem pewna, że dzisiaj młodzi ludzie nawet nie kojarzą, czym była inspekcja robotniczo-chłopska, kontrolująca kiedyś zakłady. Poprzednio pracowałam w spółdzielni, więc właścicieli było wielu, bo byli nimi wszyscy spółdzielcy, którzy zbierali się na zgromadzeniach. To wszystko bardzo utrudniało pracę, a często zdarzało się, że kierunki rozwoju przedsiębiorstwa nie były wyznaczone jasno i klarownie. Na szczęście w firmach prywatnych wygląda to dużo lepiej, m.in. dlatego wspomniałam, że lubię moją pracę.

– Nawet jeśli właściciel jest wymagającym szefem? Jest takim? (…)