Kongregacja Kupiecka kiedyś, czyli historia kupiectwa sądeckiego słowami prezesa Józefa Pyzika

Kongregacja Kupiecka kiedyś, czyli historia kupiectwa sądeckiego słowami prezesa Józefa Pyzika

Kupiectwo sądeckie od początku istnienia Nowego Sącza było istotnym elementem krajobrazu społecznego. To dzięki kupiectwu i rzemiosłu w roku 1292 na trakcie handlowym z Węgier zostało lokowane nasze miasto.

Czas od założenia Nowego Sącza do końca XVI wieku był okresem prosperity dla kupiectwa. Pod koniec XVI wieku na Sądecczyźnie odnotowano 50 specjalności rzemieślniczych i kupieckich, a 22 kamienice skupione wokół rynku należały do kupców sądeckich.

XVII wiek przyniósł powolny upadek miasta i warstwy kupieckiej, a czas zaborów, to regres gospodarczy i bardzo ciężki okres.

Dopiero na początku XX wieku nastąpił postęp w dziedzinie handlu. Kupcy sądeccy od początku uczestniczyli w tworzeniu struktur państwa i samorządu gospodarczego po odzyskaniu niepodległości.

W 1922 r. powołano w Nowym Sączu oddział Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej, która zgromadziła kilkuset handlowców. Od tamtego roku 8. grudnia – Św. Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia – stał się dniem ważnym w życiu miasta i naszym świętem. Strukturę handlu, ze względu na własność w tamtym okresie, obrazuje oryginalna notatka z 1931 r. Do polskich kupców należało 36 sklepów, 24 szynki oraz 24 stragany, natomiast kupcy pochodzenia żydowskiego prowadzili 88 sklepów, 24 szynki oraz 34 stragany.

Choć w okresie wojny organizacja zawiesiła swą działalność, to okupant niemiecki częściowo zniszczył nasze archiwa, a 40 kupców poniosło śmierć.

We wrześniu 1945 roku Kongregacja Kupiecka w Nowym Sączu przeistoczyła się z oddziału w samodzielne, powiatowe zrzeszenie przemysłowe pod nazwą „Krakowska Kongregacja Kupiecka Powiat Nowosądecki w Nowym Sączu”. 8 grudnia tego samego roku 387 kupców obchodziło święto swej patronki w sądeckiej Farze, a na sali Ratusza wybierało nowe władze.

Rok 1951 to czas zmiany nazwy na Powiatowe Zrzeszenie Prywatnego Handlu i Usług (PZPHiU). Handel rolno-spożywczy w dalszym ciągu przeżywał trudności z powodu braku towarów dopuszczonych do obrotu w sektorze prywatnym. Początek lat 70-tych to wciąż pogarszająca się sytuacja handlu prywatnego. W roku 1975 powołano do życia Wojewódzkie Zrzeszenie Prywatnego Handlu i Usług, a dwa miesiące później Zarząd utworzył dwa biura terenowe: w Zakopanem i Nowym Targu.

W tamtym okresie organizacja liczyła 1249 członków – samo biuro sądeckie skupiało 489 przedsiębiorców.  Jedenaście lat później nasza organizacja posiadała rekordową liczbę 2180 członków. Po reorganizacji naszych struktur (odejściu pracowników RUCH i transportu prywatnego) nigdy nie osiągnęliśmy podobnej liczebności. Pod koniec roku 1989, na początku zmiany ustrojowej w Polsce, do naszej organizacji należało 663 osób. W kolejnych latach ubywało członków: rok 1996 to 300 osób, rok 1998 -138, a dzisiaj jest nas 96.

Jak widać, ogromny wpływ na liczebność i aktywność organizacji takich jak nasza ma sytuacja gospodarczo-polityczna. Gdy istnieje strefa umożliwiająca jakąkolwiek aktywność, pojawiają się osoby, chcące realizować w niej pomysły gospodarcze. Można powiedzieć, że dzisiaj ta przestrzeń została wyjałowiona przez wiele czynników, jak np. prawo, które stawia na uprzywilejowanej pozycji makroprzedsiębiorstwa, korzystające z efektu skali. Ta sytuacja  skutecznie zniechęca młodych ludzi do podejmowania własnej działalności.

Jednak członkowie naszej organizacji widzą pewną przestrzeń do realizacji własnych pomysłów na zmianę otaczającej nas rzeczywistości w pożądany przez nas, wymarzony stan.

Kongregacja dzisiaj >>>

artykuł sponsorowany</p

WYBORY 2024

REPERTUAR KINA SOKÓŁ

Reklama